मुरारी बापु, २५ सेप्टेम्बर सन् १९४६ मा गुजरातको तल्गाजर्दामा जन्मिएका हुन् । यिनी प्रसिद्ध हिन्दु कथाकार हुन् । उनको पूरा नाम मोरारीदास प्रभुदास हरियानी हो  । यीनले आफ्नो कथालाई दक्षिण अफ़्रिका,युरोपका देश लगायत अमेरिकामा सुनाउँदै आएका छन् । मुरारीको एउटा कथा ९ दिनसम्म चल्छ । यीनले कथाको वर्णन हिन्दी र गुजराती भाषामा गर्छन् । उनको कथामा श्रीराम र तुलसीदासको रामचरितमानससँग सम्बन्धित हुन्छ । आउनोस् आजको विवेक क्याप्सुलमा उनै बापूका अनमोल वाणीमा विचरण गरौँ ।

सत्य बौद्धिक होइन

सत्य हार्दिक हुनु ।

तिम्रो लक्ष्य उच्च छ

तर जसप्रति हाँस्ने कोहि छैनन् भने

सोच्नु तिम्रो लक्ष्य धेरै सानो छ ।

मानिस मृत्युले होइन भयले मर्दछ ।

निष्फल हुनु अपराध होइन बरू निरुत्साहित हुनु अपराध हो ।

असफल हुनु अपराध होइन बरू सफलता प्रति निरुत्साहित हुनु अपराध हो ।

भाग्नु अधिक सजिलो छ

जाग्नु अधिक कठिन छ

भाग्ने होइन, जाग्ने गर

गणित राम्रोसँग सिकेको छैन तर यति थाहा छ कि खुसी बाड्नाले बढ्छ ।

मनुष्य जीवन सबैभन्दा ठूलो चमत्कार हो ।

कोठा भित्ताहरू बन्छ्न् र घर मनहरूले बन्छ ।

आनन्दको अन्तिम सीमा आँसु हो ।

विचारको दान गर्नु सबैभन्दा ठूलो दान हो ।

धेरै सुखी हुनुले विपत्तिलाई जन्म दिन्छ ।

झुठो बोलेर जित्नुभन्दा साँचो बोलेर हार्नु बुद्धिमता हो ।

भविष्यमा मा तपाईंसँग धेरै फुर्सदको समय हुने छ भनेर सोच्नु सबैभन्दा ठूलो भ्रम हो ।

ईश्वर देखिदैन त्यसैले मूल्यवान हुन्छ ।

फूल एकान्तमा फुल्छ र सुगन्धित हुन्छ ।

मानिस पनि एकान्तमा फुल्न र सुगन्ध फैलाउन सक्षम हुन्छ ।

त्यसैले आफ्नो एकान्तलाई सम्हालेर राख ।

यदि कसैले सत्यको व्याख्या गर्न भन्यो भने, शान्त बस्नु, यहि हो सत्यको व्याख्या ।

यदि कसैले प्रेमको व्याख्या गर्न भन्यो भने थोरै मुस्कुराउनु, त्यही हो प्रेम ।

यदि कसैले करुणाको व्याख्या गर्न भन्यो भने, आँखा हल्का भिजाउनु यहि हो करुणाको व्याख्या ।

यदि खोज्नु नै छ भने आफ्नो चिन्ता गर्नेहरूको खोजी गर्नु । तपाईंको उपयोग गर्नेहरूले त तपाईंलाई खोज्नेछ्न् ।

जबसम्म शिक्षाको उद्देश्य  नौकरी प्राप्त गर्ने मात्र छ तबसम्म यो समाजमा नोकर मात्र जन्मिन्छन्, मालिक होइन ।