-निर्मल आग्रह

२७.
काश!म जान्न सक्थे कि

पहिलोचोटि कुन भाषामा अनुवाद भएको

थियो तिम्रो प्रेम  !

म मूलसम्म पुग्नेथे !

भावहरु सठिक रुपमा अभिब्यक्त भएका थिए

कि थिएनन

यो जान्नलाई म

भए नभएका हरेक शब्दकोसहरु

पल्टाउने थिए !

र यो पनि  जाँच्ने थिए

कि कतै अनुवादकले भूल  गरेन त ??

काश ! मैले जान्न पाए हुन्थ्यो !

●२८

●●

तिम्लाई कसरी बुझाउँ

फूलको गन्ध !

रङले कसरी चिनाउँ म तिम्लाई

फूल ?

कसरी सम्झाउँ म कि

दाहिने बाटो हिड्नेले कहिलै देब्रे

बाटो हिडदैन भनि !

र

कसरी दाहिने-देब्रे दुवैतिरको बाटो हिड्ने

र दौडने वास्तवमा

न हिडीरहेको हुन्छ

न त दौडीरहेको हुन्छ !

उ दुइ बाटोबीच तटस्थ उभ्भेको मात्र हुन्छ !

वास्तवमा त्यहि मानिस मध्यस्थताको निम्ति प्रस्तुत हुन्छ

र  समाजमा सबभन्दा सकारात्मक ,

ज्ञानी-गुनि त्यहि मानिसलाई भनिन्छ ।

दुवैतिर नजर राख्ने पनि उहि हुन्छ

र दुवैको दुनियाँको मध्यस्थता पनि उसैले गर्छ ।

एउटा कुरा तिम्लाई भनूँ ?

सब भन्दा खतरा पनि समाजलाई त्यहि मानिसदेखि हुन्छ

तिमी-हामी जस्ता साधारण मानिस सीत होइन !

यसैकारण म भन्छु फूललाई न गन्धले

न त रङले हेर ।

फूललाई फूल जस्तै गरि मनको नजरले  हेर ल !!

●२९

सम्भव छ !

कवितामा केहि ब्यक्त हुनु

र त्यो  ब्यापक लाग्नु !

-सम्पूर्ण जीवन एक किरण प्रकाशमा

समेटिनु।

आकासले  हेर्दा कति आकास देख्दो हो !

धरतीले हेर्दा कति धरती देख्दो हो !

पानीले आफ्नै प्रतिबिम्ब कसरी छुट्टाउदो  हो !

दर्पनले आफ्नै अनुहार कसरी खुट्टाउदो  हो !

रुखहरुलाई जङ्गल जति देखिन्छ

पातहरुलाई रुख जति  देखिन्छ

त्यो भन्दा कता हो कता धेरै

म  प्रेममा प्रेम देख्छु !!

एउटा चरिले लामो उडान भर्नु

र

सम्भव छ

समग्र आकास त्यस्मा  अटाउनु !!

सम्भव छ प्रेममा

किनकि अपरिमित ,असम्भव नै हो  प्रेम  !

**